Skręcenie stawu skokowego, czyli skręcona kostka zdarza się bardzo często. Uraz odbiera możliwość uprawiania ulubionych sportów i noszenia szpilek. W niektórych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Budowa anatomiczna stawu skokowego jest dość skomplikowana. Jego stabilność zależy od wielu mięśni. Staw skokowy dzieli się na górny i dolny – obie części uczestniczą w wykonywaniu ruchów trójwymiarowych. Można dzięki temu wykonywać zgięcie podeszwowe i grzbietowe, a stopa jest w stanie dostosować się do nierównych powierzchni.
Przeciążenie stawu skokowego
Staw skokowy podczas chodzenia i biegania nieustannie pracuje. Oddziałują na niego siły, które niejednokrotnie przekraczają jego zdolności stabilizacyjne. Może wtedy dojść do urazu. Najczęściej uszkodzeniu ulegają boczne stabilizatory. Powstają wtedy tzw. skręcenia supinacyjne.
Podobne: Pajączki na nogach – Jak leczyć popękane naczynka?
Czasem dochodzi również do skręceń pronacyjnych, kiedy kontuzja dotyczy przyśrodkowych elementów stawu. Można doznać urazu, gdy ustawisz stopę na podłożu w niefortunny sposób. Najczęściej takie urazy zdarzają się sportowcom zawodowym, który na co dzień przeciążają stawy. Jednak, oczywiście amatorzy również są na nie narażeni, szczególnie jeśli ćwiczą systematycznie i zapominają przy tym o rozgrzewce.
Objawy, które mogą niepokoić
Ważne jest, aby każdą kontuzję dokładnie wyleczyć. Gdy zbyt szybko nałożymy na układ ruchu ponowne obciążenia, może dojść do przewlekłej niestabilności stawowej. Oznacza to mocna niestabilność uszkodzonego stawu oraz nawracające problemy ze skręconym stawem skokowym. Mogą pojawić się wtedy spore trudności z poruszaniem się, zwłaszcza po wyboistych powierzchniach. Skręcenie kostki często łączy się z uszkodzeniem mięśni, wiązadeł i torebek stawowych. Dlatego właśnie odczuwasz ból przy próbuje stania lub chodzenia. Można wyróżnić trzy stopnie kontuzji:
- Najlżejszy – niewielkie naciągnięcie więzadeł lub lekkie naderwanie. Nie pojawia się niestabilność stawowa.
- Częściowe zerwanie włókien więzadłowych wraz z niewielką niestabilnością
- Najcięższy – całkowite zerwanie włókien więzadłowych i całkowita utrata stabilności stawowej. Pojawiają się obrzęki i silny ból.
Zimny okład czy gips na skręcony staw skokowy?
Jeśli podejrzewasz skręcenie stawu skokowego natychmiast zarejestruj się do chirurga ortopedy. Wykona ona badania kliniczne w celu rozpoznania urazu. Lekarz zapewne skieruje Cię na RTG, by wykluczyć ewentualnie złamania.
- Kontuzję I stopnia leczy się zimnymi okładami nakładanymi na miejsce urazu i zaleca się odpoczynek. Wykonywany jest również usztywniający staw opatrunek.
- Kontuzja II stopnia wymaga miejscowego aplikowania preparatów. Najczęściej jest to żel przeciwbólowy i przeciwzapalny. Zwykle konieczne okazuje się noszenie tzw. stabilizatora z usztywnieniami bocznymi. Ortopeda zaleca również rehabilitację.
- W przypadku kontuzji III stopnia, konieczne jest noszenie gipsowego opatrunku przez 2-3 tygodnie. Pozwala to złagodzić dolegliwości bólowe i zahamować rozwój kontuzji. Po tym czasie, przez następne 3 tygodnie nosi się stabilizator. W wyjątkowo ciężkich i skomplikowanych przypadkach niezbędne bywa leczenie operacyjne.
